BİZİ TAKİP ET...

Sitede ara...

"Kitabı daha iyiydi" okuduğumuz, sevdiğimiz bir romanın filmini izledikten sonra en sık kullandığımız cümle olabilir. Kitapla kurduğumuz bağ, karakterler için zihnimizde yarattığımız imaj ve kişisel hafızamız ışığında şekillenen görsellerin sinemacılar tarafından iyi ya da kötü ama başka türlü yorumlanması; izlediğimiz filmden tatmin olmamızı engeller. Son on beş yılın üstün sinema diliyle kotarılmış Yüzüklerin Efendisi serisi gibi işleri bile kitabın fanatiklerini tam memnun edememişken Ateşi Yakalamak için "kitabından iyi film" demek fazla iddialı gelmemiştir umarım.

Serkan Çellik

Kitabından iyi film! Açlık Oyunları: Ateşi Yakalamak

“Kitabı daha iyiydi” okuduğumuz, sevdiğimiz bir romanın filmini izledikten sonra en sık kullandığımız cümle olabilir. Kitapla kurduğumuz bağ, karakterler için zihnimizde yarattığımız imaj ve kişisel hafızamız ışığında şekillenen görsellerin sinemacılar tarafından iyi ya da kötü ama başka türlü yorumlanması; izlediğimiz filmden tatmin olmamızı engeller. Son on beş yılın üstün sinema diliyle kotarılmış Yüzüklerin Efendisi serisi gibi işleri bile kitabın fanatiklerini tam memnun edememişken Ateşi Yakalamak için “kitabından iyi film” demek fazla iddialı gelmemiştir umarım.

the-hunger-games-catching-fire-movie

“Kitabı daha iyiydi” okuduğumuz, sevdiğimiz bir romanın filmini izledikten sonra en sık kullandığımız cümle olabilir. Kitapla kurduğumuz bağ, karakterler için zihnimizde yarattığımız imaj ve kişisel hafızamız ışığında şekillenen görsellerin sinemacılar tarafından iyi ya da kötü ama başka türlü yorumlanması; izlediğimiz filmden tatmin olmamızı engeller. Son on beş yılın üstün sinema diliyle kotarılmış Yüzüklerin Efendisi serisi gibi işleri bile kitabın fanatiklerini tam memnun edememişken Ateşi Yakalamak için “kitabından iyi film” demek fazla iddialı gelmemiştir umarım.

serkan-cellik Serkan Çellik

Açlık Oyunları: Ateşi Yakalamak oldukça sadık bir uyarlama. İlk kelimesinden son cümlesine, duyduğunuz replikler kitabı yeniden okuyor hissi yaratıyor. Ancak Chris Columbus‘un çok eleştirilen ilk iki Harry Potter filminde yaptığı gibi metne dayalı canlandırma değil sözünü ettiğimiz. Yönetmen Francis Lawrence haddinden fazla diyalog içeren senaryoyu dinamik anlatım ve kurgu numaralarıyla tempolu kılmayı başarmış. Kanallarda akan ve sürekli değişen fon müziği, dikkatinizi toplamanız için filmin tümüne yerleştirilmiş ışık-ters ışık oyunları ve varlığını hissettirmeyen özel efektler yerli yerinde.

2013-movie-preview-the-hunger-games-catching-fire

Suzanne Collins‘in üç kitaplık Açlık Oyunları serisi birinci tekil şahısla yazılmıştır. Karakter “şunu yaptım, sonra şuraya gittim, şu oldu ve şöyle hissettim” şeklinde anlatır olayları. Her şeye ana karakter Katniss Everdeen’in zihninden tanık oluruz. O sırada başka bir yerde ne olduğunu hiç bilmeyiz, tasvirlere pek rastlamayız. Sanki Katniss yaşadıklarını aceleyle yakın bir arkadaşına anlatıp oradan gitmek istiyor gibidir. Okumayı fazlasıyla kolaylaştıran ancak elimizde edebi bir eser tuttuğumuzu düşünmemizi engelleyen bu anlatım dilini küçümsemek de mümkün, her şartta okunabilir oluşuna minnettar kalmak da. Fakat bu düzlüğün filme aktarma aşamasında yaratıcı ekip için zorlayıcı olduğu ortada.

the-hunger-games-catching-fire-debut-trailer-hits

İlk filmin emanet edildiği, dört kez Oscar’a aday gösterilmiş Gary Ross oldukça sönük bir iş çıkarmıştı. Katniss rolüne seçilen Jennifer Lawrence mesafeli ve güçlü kız için ihtiyaç duyulan yüze sahip olsa da Peeta Mellark olarak seçilen Josh Hutcherson tam bir hataydı. Kitapta herkesten daha ağır şeyleri kaldırabilen, güçlü kuvvetli fırıncının oğlu olarak anlatılan Peeta rolünde 1,67 metrelik, incecik Hutcherson’u görmek inandırıcılığı altüst etti. Üstelik diğer yanda, aşk üçgeninin üçüncü ayağı Gale’i oynayan Liam Hemsworth 1,91 metre, Jennifer Lawrence 1,79 metre boyundayken. Kitabın en çok tasvir edilen objeleri olan görkemli elbiseler, ikinci sınıf abiye mağazalarından alınmış gibiydi. Dekorlar inandırıcılıktan uzaktı ve bu tarz bir filmin en çok ihtiyaç duyduğu şey olan atmosfer yoktu!

movies-the-hunger-games-catching-fire

Constantine ve Ben Efsaneyim ile kendini ispatlayan Francis Lawrence yukarıda saydığımız eksiklerin hepsini kapatmış ikinci filmde. Panem ve bölgeler kendilerine özgü detaylarla birbirlerinden ayrıştırılıp görselleştirilmiş. Açlık Oyunları dünyasında olduğumuzu düşündürtecek bir atmosfer yaratılmış. Sanat yönetmenleri ve kostümcüler başarıya ulaşmış. Katniss’in kıyafetleri gerekten göz kamaştırıcı. Kitabı okurken aklımızdan geçen “nasıl olur” sorularına cevap bulunmuş. Hatta Peeta rolündeki Hutcherson‘un doku uyuşmazlığı bile bir noktaya kadar çözülmüş. Giydirilen kalın örme geniş kıyafetler ve hacimli yürüyüş sayesinde aktör, fırıncının oğluna benzemeye başlamış. Çekim açıları ile boy farkı azaltılmış. Varlığı herkes için yük olmasına rağmen Francis Lawrence Peeta’dan nefret etmememizi sağlamış. Gerçekten inanılmaz.

ID_D14_05930.dng

Ateşi Yakalamak iyi bir film mi, fantastik roman uyarlamalarında yeni bir kilometre taşı mı derseniz; cevap hayır. Ancak son dört Harry Potter filminden, ilki hariç tüm Alacakaranlık filmlerinden, Narnia Günlükleri filmlerinden ve Muhteşem Yaratıklar‘dan daha iyi bir roman uyarlaması olmuş. Edebi gücü olmayan, tüketme kültürüne yönelik yazılmış bir kitaptan daha iyisi yapılamazdı. Küçük Gün Işığım (Little Miss Sunshine), Oyuncak Hikâyesi 3 (Toy Story 3) ve Cesur’un (Brave) yazarı Michael Arndt ile Lawrence keşke ilk filmden serinin başına getirilselermiş.

Free Birds posterAçlık Oyunları: Ateşi Yakalamak (The Hunger Games: Catching Fire)

Yönetmen: Francis Lawrence

Senaryo: Simon Beaufoy, Michael Arndt, Suzanne Collins (roman)

Oyuncular: Jennifer Lawrence, Josh Hutcherson, Liam Hemsworth

Yapım: 2013 / ABD / 146 dk.

İlginizi çekebilir...

Advertisement

tersninja.com (2008-2022)

  • Bizi takip et