1. Ekmek kaç lira bilmiyorlarsa…
2. Belediye otobüsü ve dolmuşa binme ihtimalleri, bir uçan daireye binme ihtimalleriyle aynıysa…
3. Memlekete, insanlığa ne faydam olur yerine, bu akşam hangi mekana gideyim, üzerime ne marka giysimi giyeyim, hangi stajyeri yatağa atayım derdine düşmüşlerse…
4. Gazetecilik refleksleri ve insani değerleri, yerini koltuklarını, statülerini, servetlerini ve patronunun çıkarlarını koruma güdüsüne bıraktıysa…
5. Genel kültürleri televizyondan ve çok satan romanlardan öğrendiklerinden ibaretse…
6. Gazetelerin, televizyon programlarının, dergilerin, “Halk bu, nasıl olsa ne versen gidiyor, hatta kalitesiz şeyler daha da çok gidiyor” diyerek özensiz, az sayıda ve kalifiye olmayan elemanlar tarafından hazırlanmasına göz yumuyorlarsa…
7. Çalışanlarının emeğine, insanlığına saygıları kalmadıysa; iş arkadaşına yapılan haksızlığa karşı sesini yükseltmiyor, “aman bana bir şey olmasın” diye pısıyorlarsa…
8. İnsanların beni okuması yetmez, bir de çıplak resimlerime bakıp otuzbir çeksinler diyorlarsa…
Ben gazeteci değilim. Dolayısıyla da bu ülkenin felakete süreklenişinin sorumlularından biri değilim.
